İnzivaya çekilmek pek depresifçe karşılanır.
Depresyona giren, bunalım takılan inzivaya çekilir.
Bu böyle bilir, bu güne kadar da böyle gelmiştir.
Belki de her insan depresyona girdiği için inzivaya çekilmez. Belki derdi sadece yalnız kalmaktır.. Belki de kitaplarına, şarkılarına ya da beslediği köpeğine-kedisine-kuşuna zaman ayırmak ister. Belki de sadece kendiyle vakit geçirmek ister. Olamaz mı ? Tabii ki olur. Bütün gün yatağından çıkmaz, en sevdiği dergileri yığar kucağına ve sınırsız cips-kola ikilisiyle gece yarısına kadar yatar. Gece yarısı kalkar bir korku-gerilim filmi seçer hafif tırsarak izler. Ya da bir aşk hikayeside olabilir tabii. Ağlar da ağlar.
İnziva dediğin çeşitlidir. Depresyonlusu da vardır, hafif tuzlusu da.. Yazında olur, kışında.. Eğlencelide olur, gözyaşıyla sulanmışıda..
İnziva dediğin kişiden kişiye değişir.
O kadar inziva dedim, yalnızlık dedim, köşeye çekilme dedim..
Neden dedim ?
Evet, ben de inzivaya çekildim.
Bu benim için süpersonik bir olay. Çünkü inzivaya çekilmek benim için pek lüks.
Bu lüksü bu yaz gerçekleştirmeye karar verdim.
Tabii inziva dediğim de öyle kendimi dine adayıp, dış dünyayla bağlantımı kestiğim bi'şey olmayacak. Çöşingo.
Benim inziva dediğim sanal alemden (msn,facebook,myspace) biraz olsun uzaklaşmak. Televizyonu zaten izlemezdim. Disko Kralı ve BKM dışında tabii ki ^^ Onları bırakamam. Hele Disko'mu hiç. Mesela günde 40 sayfa okuyorsam, 50 sayfa okurum. 30 şarkı dinliyorsam 40 şarkı dinlerim. 5 kere aynaya bakıyorsam 10 kere bakarım falan. Maksat kendime daha çok zaman ayırmak. Kendimi daha fazla dinlemek. Daha bir önem vermek. Bu süreçte hayatımdaki insanları gözden geçirmem gerektiğine karar verdim. Fazlalık sıfatını yakıştırdığım yalancı, düzenbaz, olumsuz ve bana hiç birşey katmayacak insanları düşünmeden gönderiyorum. Hayatıma farklı renkler katmak adına.. Eminim ki 1 kişi bile gitse 1000 renk gelir konar gölgeme. Dershanenin dayadığı 2 adet kapı gibi test kitabım var. Onları hayatta dışlayamam zaten ^^ Onlar bitince ufak ufak eksik olduğum konuları tekrarlarım. Gevşek gevşek.. Duman'ımı da unutmam tabii. O da kıvrılır yatağımın ucuna silgimi koklar falan..
Yaa işte benim inzivamda böyle. Asosyallik bana göre değil. Bunu da bir kere daha anlamış oldum.
İnziva sürecinde senide yalnız bırakmam blog bunuda bilesin ^^ Uzun bir aradan sonra tekrar yazmak o kadar güzel ki. İnzivada yazmayı da unutmamak gerek bence. Çünkü yazmak insanın kendini gösterebildiği güzel şeylerden biri ^^
Yalnızlık iyi midir kötü müdür bilmiyorum.
Ama bu sefer yalnızlığı ben seçiyorum.
Lavinia*
