91 yılının 31 ocağına dönmek için herşeyimi verebilirim.
Tartışmasız herşeyimi .
Geçen seneler o kadar sorunlu, o kadar değişik, o kadar doluydu ki bu beni yordu. Bugün zorluk çekiyorsam yaşadığım içindir. Bunu da temmuz ayının 19'unda anladım. O tarifi zor, edecek küfür bile bulamadığım lanet günde.. Hayat kolaydı çünkü 19 temmuzdan önce. 18 temmuzda bile kolaydı. 18 temmuzda bile güzeldi hayat. 1 güncük fark ettirebilicekmiydi koskocaya hayata ? Ettirebiliyormuş işte.
Oluyormuş.
İmkansız diye bir şey hakikaten yokmuş.
Reset hakkımızın olmasını isterdim.
Eminim bunu herkes isterdi.
Ve eminim bu herkesi mutlu ederdi.
Herkesi mutlu edebilicek birşey neden olsun ki zaten ?
İnsan zorlanmıyorsa, acı çekmiyorsa, ağlamıyorsa, göğüs germiyor-savaş vermiyorsa ve inadına gülmüyorsa neden yaşasın ki ?
Birşey mutlu edecekse 1 kişiyi mutlu etmeli ki bir özelliği olsun.. Hem o kişi için, hem o birşey için.
Reset tuşum olmasa bile karşıma Alaaddin'in cini çıkabilir mesela.
Bu da bir bakış açısı. Bu da bir istek.
3 dilek hakkı sunsa ilk hakkımı babannemin geri dönmesi için, ikinci hakkımı çocukluğuma dönmek için kullanırdım. Son hakkımda da 10 hak daha ister bozdurur bozdurur harcardım herhalde. (:
Hayal etmek güzel
Hele o hayal gerçekleşmiyorsa tadından yenmez.
Lavinia*
